Simba en als celebreties ontvangen.
21 september 2015 - Eldoret, Kenia
ZONDAG 20 SEPT:
Ja ja, je leest het goed. We hebben een prachtige leeuw gezien! Zelfs hier erg zeldzaam.
Zondag begon met een vroeg ontbijt om 5:45u. Het was een uitgebreid ontbijt waarbij zelfs aardappels en boontjes opgeschept konden worden. Wij hielden het toch maar bij pannenkoekjes en omelet. Na het ontbijt kwam onze 'tijdelijk' nieuwe chauff; Antony, inclusief nieuwe bus omdat er een mankement aan de bus gemaakt moest worden. Bij het Nakuru National Park aangekomen met een mooie zonsopgang moesten we op zn Keniaans nog even wachten totdat we uiteindelijk daadwerkelijk het park in konden omdat de mensen bij de ingang naar een begrafenis waren. Na wat Afrikaans onderhandelen (van William, een public Health arts van Moi University die paar dagen met ons mee reist en Paul) met een mevrouw met een geweer (waar we niet raar meer van opkeken want op elke straat staan mannen uit het leger met grote geweren), konden we naar binnen. Met een bus hebben we daar een uur of 6 door het park gereden. EN WAT WAS HET MOOI!! ONBESCHRIJFELIJK!! En niet in foto's uit te drukken. We hebben volgens Mertens erg geluk gehad met de dieren die we hebben gespot. We hebben gezien; 'THE BIG 9' ; Leeuw (!!), buffels, zebra's, gazella's, impala's, flamingo's, giraffen, aapjes, neushoorn. En nog veel meer. Ook de natuur was adembenemend en bij het Lake Nakuru met de flamingo's zijn we zeker een kwartier uitgestapt om met onze verrekijker alles in detail te bekijken.
Daarna geluncht in Nakuru en s'middags in de bus gezeten naar Eldame Revine. Daar werden we om 16.30 uur waar we een officiële meeting/ontvangst bijwoonden over de public health in de subcounty daar. De head officers van de county, teacher, journalist, priester en apotheker waren aanwezig. Nadat iedereen zich had voorgesteld, vertelden zij over hun gezondheid(problemen) en programma's en wisselden wij onze reacties uit. Om 19.00 uur was de meeting klaar en rond 21.00 konden onze hongerige buikjes gevuld worden met rijst.
MAANDAG 21 SEPT:
Om 7.30 uur ontbijt. Vandaag hadden we een strakke planning. Eerst gingen we naar het ziekenhuis van Eldame Revine, waar we weer hartelijk werden ontvangen door de head officers. Het ziekenhuis zag er netjes en goed georganiseerd uit. Alles mochten we zien, zoals de afdelingen voor zwangeren als de 'OK' waar een vrouw daadwerkelijk aan het bevallen was. Jammer was dat we maar weinig tijd hadden omdat een high school voor meisjes ook op de planning stond in de ochtend. DAT WAS GAAF!!!!!! We werden daar ontvangen (met een applaus waar iedereen kippenvel van kreeg) door ongeveer 80 meisjes (gelukkig want In Kenia zijn alle teachers nu aan het staken ivm de lage lonen). Wij stelden onszelf voor en werden daarna met zn 2en bij een groepje van 20 meisjes gezet. Wij vertelden onze ambities en culturen, en zij die van hun. De meisjes waren allemaal erg ambitieus en bijna de helft wilde ook graag een dokter worden. Ook werden er veel vragen aan elkaar gesteld. Daarna wilden ze met ons allemaal op de foto en konden ze niet van ons haar afblijven, zo mooi vonden ze dat. Daarna hebben we daar geluncht en hebben we nog een bloemenfarm in de buurt gezocht. Rond 15.30 u reden we op weg naar Eldoret. We hadden een strakke planning ook omdat meneer Mertens graag wilden dat we daar voor het donker aankwamen. Onderweg langs de 'highway' hebben we bij mensen die aan de weg (of beter gezegd OP de weg) passievrucht gekocht en zijn we de echte armoede tegengekomen toen we ergens stopten voor een toilet bezoek. Kleine kindjes met vieze gezichtjes in veel te grote en kapotte kleding. Daar hebben we ballonnen en pennen uitgedeeld waar ze erg blij mee waren, maar het was nooit genoeg. Ook probeerden we daar foto's te maken van die kindjes, maar dat vonden ze op het begin erg eng. Zij denken dat dan hun ziel wordt afgenomen. Rond 18.30 u zijn we aangekomen in Eldoret, waar we na onze koffers op de kamer gezet te hebben meteen met zn 11en (ook met William) zijn doorgegaan naar een Indisch Restaurant! Smullen en goedkoop ook! Op de terugweg naar het hotel adviseerde Paul Mertens ons om met een minuscuul klein zaklampje voor je voeten uit te schijnen om open putdeksels te vermijden. Hier hebben we stiekem best hard om gelachen, omdat hij bloedserieus was. We hebben nog wel moeite met de bevolking hier. Veel mensen leven op straat en blijven meters achter je aan lopen op hun blote voetjes met de vraag om geld.
Ja ja, je leest het goed. We hebben een prachtige leeuw gezien! Zelfs hier erg zeldzaam.
Zondag begon met een vroeg ontbijt om 5:45u. Het was een uitgebreid ontbijt waarbij zelfs aardappels en boontjes opgeschept konden worden. Wij hielden het toch maar bij pannenkoekjes en omelet. Na het ontbijt kwam onze 'tijdelijk' nieuwe chauff; Antony, inclusief nieuwe bus omdat er een mankement aan de bus gemaakt moest worden. Bij het Nakuru National Park aangekomen met een mooie zonsopgang moesten we op zn Keniaans nog even wachten totdat we uiteindelijk daadwerkelijk het park in konden omdat de mensen bij de ingang naar een begrafenis waren. Na wat Afrikaans onderhandelen (van William, een public Health arts van Moi University die paar dagen met ons mee reist en Paul) met een mevrouw met een geweer (waar we niet raar meer van opkeken want op elke straat staan mannen uit het leger met grote geweren), konden we naar binnen. Met een bus hebben we daar een uur of 6 door het park gereden. EN WAT WAS HET MOOI!! ONBESCHRIJFELIJK!! En niet in foto's uit te drukken. We hebben volgens Mertens erg geluk gehad met de dieren die we hebben gespot. We hebben gezien; 'THE BIG 9' ; Leeuw (!!), buffels, zebra's, gazella's, impala's, flamingo's, giraffen, aapjes, neushoorn. En nog veel meer. Ook de natuur was adembenemend en bij het Lake Nakuru met de flamingo's zijn we zeker een kwartier uitgestapt om met onze verrekijker alles in detail te bekijken.
Daarna geluncht in Nakuru en s'middags in de bus gezeten naar Eldame Revine. Daar werden we om 16.30 uur waar we een officiële meeting/ontvangst bijwoonden over de public health in de subcounty daar. De head officers van de county, teacher, journalist, priester en apotheker waren aanwezig. Nadat iedereen zich had voorgesteld, vertelden zij over hun gezondheid(problemen) en programma's en wisselden wij onze reacties uit. Om 19.00 uur was de meeting klaar en rond 21.00 konden onze hongerige buikjes gevuld worden met rijst.
MAANDAG 21 SEPT:
Om 7.30 uur ontbijt. Vandaag hadden we een strakke planning. Eerst gingen we naar het ziekenhuis van Eldame Revine, waar we weer hartelijk werden ontvangen door de head officers. Het ziekenhuis zag er netjes en goed georganiseerd uit. Alles mochten we zien, zoals de afdelingen voor zwangeren als de 'OK' waar een vrouw daadwerkelijk aan het bevallen was. Jammer was dat we maar weinig tijd hadden omdat een high school voor meisjes ook op de planning stond in de ochtend. DAT WAS GAAF!!!!!! We werden daar ontvangen (met een applaus waar iedereen kippenvel van kreeg) door ongeveer 80 meisjes (gelukkig want In Kenia zijn alle teachers nu aan het staken ivm de lage lonen). Wij stelden onszelf voor en werden daarna met zn 2en bij een groepje van 20 meisjes gezet. Wij vertelden onze ambities en culturen, en zij die van hun. De meisjes waren allemaal erg ambitieus en bijna de helft wilde ook graag een dokter worden. Ook werden er veel vragen aan elkaar gesteld. Daarna wilden ze met ons allemaal op de foto en konden ze niet van ons haar afblijven, zo mooi vonden ze dat. Daarna hebben we daar geluncht en hebben we nog een bloemenfarm in de buurt gezocht. Rond 15.30 u reden we op weg naar Eldoret. We hadden een strakke planning ook omdat meneer Mertens graag wilden dat we daar voor het donker aankwamen. Onderweg langs de 'highway' hebben we bij mensen die aan de weg (of beter gezegd OP de weg) passievrucht gekocht en zijn we de echte armoede tegengekomen toen we ergens stopten voor een toilet bezoek. Kleine kindjes met vieze gezichtjes in veel te grote en kapotte kleding. Daar hebben we ballonnen en pennen uitgedeeld waar ze erg blij mee waren, maar het was nooit genoeg. Ook probeerden we daar foto's te maken van die kindjes, maar dat vonden ze op het begin erg eng. Zij denken dat dan hun ziel wordt afgenomen. Rond 18.30 u zijn we aangekomen in Eldoret, waar we na onze koffers op de kamer gezet te hebben meteen met zn 11en (ook met William) zijn doorgegaan naar een Indisch Restaurant! Smullen en goedkoop ook! Op de terugweg naar het hotel adviseerde Paul Mertens ons om met een minuscuul klein zaklampje voor je voeten uit te schijnen om open putdeksels te vermijden. Hier hebben we stiekem best hard om gelachen, omdat hij bloedserieus was. We hebben nog wel moeite met de bevolking hier. Veel mensen leven op straat en blijven meters achter je aan lopen op hun blote voetjes met de vraag om geld.
nog heel veel plezier en ik volg je:-))
xxx lianne
midweek in "Het Land van Bartje", Drenthser kan het niet. Wat een mooi verhaal! Je zou zo in het vliegtuig naar Kenia willen stappen.